Ρετς ντε Κοντί, Ιωάννης

(Retz de Condi, 1614 – 1679). Γάλλος καρδινάλιος και πολιτικός. Πήρε μέρος στη συνωμοσία του Σουασόν εναντίον του Ρισελιέ (1641). Κατά καιρούς υπήρξε μέλος διαφόρων κομμάτων με μόνο κριτήριο τα συμφέροντά του. Στον πόλεμο της Σφενδόνης διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο και υπήρξε το επίκεντρο όλων των δολοπλοκιών. Πλησίασε τον Μαζαρέν αλλά στράφηκε μετά στον Κοντέ. Εξακολουθούσε ωστόσο τις δολοπλοκίες και, τελικά, τον συνέλαβαν. Δραπέτευσε όμως και πήγε στη Ρώμη και από εκεί σε άλλες πόλεις και γύρισε στη Γαλλία μετά τον θάνατο του Μαζαρέν. Στο Παρίσι κατόρθωσε να γίνει αρχιεπίσκοπος της πόλης, και με την ιδιότητα αυτή προέδρευσε στη Ρώμη σε σύνοδο η οποία ανακήρυξε πάπα τον Κλήμη Θ’. Τα Απομνημονεύματά του εκδόθηκαν το 1717. Για το έργο του αυτό, το οποίο έγραψε με τη μοφή εξομολόγησης προς μια φίλη του, ο Ρ. χαρακτηρίστηκε εξαίρετος συγγραφέας.